Μαλαισία - Βόρνεο: Μέσα στην ζούγκλα βρήκα την γαλήνη!

Το πρόγραμμα το απόγευμα έλεγε να πάμε για φαγητό σε ακόμη ένα μαγαζί με αυθεντική κουζίνα και χαμηλές τιμές! Το προτείνω ανεπιφύλακτα καθώς εδώ δοκιμάσαμε το καλύτερο πιάτο από όλα το Kolo mee!!!
Πρόκειται για το Toko Daging που βρίσκεται βέβαια εκτός κέντρου περίπου 3 χιλιόμετρα και οι υπάλληλοι του μας εξέπληξαν με την περιποίηση που μας προσέφεραν!

Εκτός από το απολαυστικό φαγητό που περιλάμβανε και ποικιλία κρεατικών ευχαριστηθήκαμε και την παρέα του ιδιοκτήτη και του μάγειρα του καταστήματος. Εδώ δεν θα βρείτε αλκοόλ αφού όπως μας λέει ο ιδιοκτήτης, αν σερβίρω αλκοόλ και χοιρινό δεν θα έρχονται μουσουλμάνοι και έτσι θα χάσω μεγάλο μέρος της πελατείας μου.
Όσον αφορά το φαγητό το Kolo mee συναγωνίζεται και ξεπερνά σε νοστιμιά κατά την γνώμη μας την Laksa και είναι πιάτα και τα δύο που θα βρείτε μόνο στο Kuching. Περιλαμβάνει noodles από αλεύρι ,φυτρες φασολιών, κομμάτια από μοσχάρι, τα οποία έχουν ψηθεί στο ζωμό του μοσχαριού με ολόκληρα κομμάτια σκόρδου και πολλά μπαχαρικά με ελαφριά πικάντικη γεύση. Πραγματικά απολαυστικό πιάτο!!

Επίσης μας άρεσε πολύ η σως που συνοδεύουν την ποικιλία κρεατικών που περιέχει φρεσκοτριμμένο πιπέρι το οποίο πρώτη φορά βλέπαμε να χρησιμοποιούν στα πιάτα τους, καθώς εδώ έχουν το τσίλι ως βασικό μπαχαρικό. Ο ιδιοκτήτης θέλοντας να μας ευχαριστήσει μας έδωσε δώρο ένα κιλό πιπέρι και μια σακούλα με ζάχαρη από φοίνικα για να την δοκιμάσουμε.

Φύγαμε από το Toko Daging με πορεία προς το κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα την προβλήτα για να δούμε το σόου με το συντριβάνι μπροστά από το κτίριο της τοπικής αυτοδιοίκησης και να περπατήσουμε την όμορφη γέφυρα πάνω από το ποταμό που το βράδυ φωτίζεται με όμορφα χρώματα.

Το σόου μπορώ να πω ότι ήταν αρκετά καλό και η ατμόσφαιρα σε όλη την προβλήτα ωραία με μαγαζάκια που πωλούν γρήγορο φαγητό, ντόπιους που έρχονται για βόλτα και κάποιους καλλιτέχνες του δρόμου. Ανάμεσα τους και 3 κοπέλες που φορούσαν παραδοσιακές στολές των φυλών του Sarawak και φωτογραφίζονταν με τους περαστικούς.

Έτσι κλείσαμε και το δεύτερο βράδυ μας στο Kuching έχοντας φάει εξαιρετικά και κυρίως γνωρίζοντας υπέροχους ανθρώπους.

Η επόμενη μέρα ήταν ουσιαστικά η τελευταία στη Μαλαισία και θέλαμε να την περάσουμε χαλαρά για να ετοιμαστούμε για το μακρύ ταξίδι της επιστροφής. Έτσι ενώ αρχικά είχαμε στο πρόγραμμα να πάμε στο διάσημο Φεστιβάλ μουσικής Rainforest world music festival που γινόταν 12 με 14 Ιουλίου στο Sarawak culture village αλλάξαμε το πρόγραμμα μας με κάτι πιο χαλαρό.
Ξυπνήσαμε το πρωί πήγαμε για καφέ στο κέντρο της πόλης έπειτα περιπλανήθηκαμε στα στενάκια της σταματώντας στο βουδιστικό ναό Tua Pek Kong temple .

Ο ναός χρονολογείται από το 1843 και ήταν ένα από τα λίγα κτίρια που επέζησαν στη μεγάλη πυρκαγιά του Kuching του 1884, λέγεται ότι έχει την καλύτερη θέση στην πόλη σύμφωνα με το Feng Shui!!!
Έπειτα είπαμε να πάμε στο ξεχωριστό μουσείο που υπάρχει στη πόλη του Kuching, το Μουσείο γάτας που είναι και το μοναδικό του είδους του στο κόσμο! Ουσιαστικά είχα περιέργεια να δω τι μπορεί να περιλαμβάνει ένα τέτοιο μουσείο. Βρίσκεται στο εσωτερικό του δημαρχείου της πόλης και έχει εισιτήριο μόλις 3 myr. 

Η πόλη του Kuching είναι πόλη της γάτας και μόνο έτσι μπορώ να δικαιολογήσω την δημιουργία αυτού του μουσείου που περιέχει ομοιώματα από όλα τα είδη γάτας που μπορεί να βρει κανένας στο Βόρνεο μέχρι γυάλινες πορσελάνες με μορφή γάτας και γατοτροφές ως εκθέματα!!!

Είδαμε με χιουμοριστική διάθεση όλο το χώρο και φύγαμε, οπότε και να μην έρθετε δεν χάνετε τίποτα.
Το επόμενο όμως μουσείο που είδαμε δεν πρέπει να το χάσετε με τίποτα!!!
Γιατί εδώ θα έρθουν τα πάνω κάτω και σίγουρα θα διασκεδάσετε πολύ με τις φωτογραφίες σας!!! Ειδικά μια βροχερή μέρα όπως η τελευταία μας στην πόλη ένα τέτοιος χώρος ήταν ότι έπρεπε.
Το Upside down house Kuching είναι ένας χώρος σαν σπίτι πλήρως εξοπλισμένο με όλα τα έπιπλα και πράγματα κρεμασμένα και στερεωμενα στο ταβάνι!! Οπότε εσείς βγάζετε φωτογραφίες σε διάφορες πόζες με την βοήθεια του προσωπικού έπειτα πηγαίνετε στην επεξεργασία και τις περιστρέφεται και έχετε πολύ διασκεδαστικές φωτογραφίες κάνοντας τους φίλους σας να αναρωτιούνται !!!

Η είσοδος κοστίζει 20 myr και κατά την γνώμη μου αξίζει να ερθετε ως εδώ και να περάσετε όμορφα.

Εκείνο που μας έλειπε για να κλείσουμε την μέρα μας ήταν ένα καλό γεύμα και αυτή την φορά θέλαμε να προτείνουμε κάτι πιο συνηθισμένο στις δικές μας γεύσεις για αυτούς που δεν τους αρέσει η τοπική κουζίνα .
Βρήκαμε έτσι το Alex's Pizza το οποίο ανήκει σε ένα Αυστριακό και φτιάχνει πίτσες στο ξυλόφουρνο!

Εκτός από πολύ ωραίος τύπος λοιπόν ο κύριος Alexander ήταν και μάστορας στην πίτσα που μας ετοίμασε και απολαύσαμε μαζί με την υπέροχη συζήτηση που είχαμε μαζί του.
Το κόστος περίπου για μια πίτσα είναι από 28 με 35 myr και ήταν αρκετή για δύο άτομα.

Φεύγοντας και από εκεί πήγαμε να παραδώσουμε το μηχανάκι στα γραφεία της εταιρείας Kuching car rental services και πήραμε ταξί για το ξενοδοχείο.
Μια τελευταία βόλτα στα μαγαζιά στην πλατεία Padang Merdeka ήταν απαραίτητη και να πω ότι εδώ ήταν και το σημείο που υπάρχει χώρος στάθμευσης για το μηχανάκι κάθε φορά που κατεβαίναμε στην πόλη.
Στην μεγάλη αυτή πλατεία υπάρχει ένα μεγάλο εμπορικό το Plaza Merdeka που μπήκαμε να κάνουμε τα ψώνια μας και βρήκαμε αρκετά καλές τιμές σε ρούχα.
Δίπλα υπάρχει και σούπερ μάρκετ στο οποίο πήγαμε για να πάρουμε προμήθειες για την πτήση μας με την Scootair που ως γνωστόν δεν προσφέρει δωρεάν γεύματα στις πτήσεις της. Μαζί αγοράσαμε και το περίφημο τσάι του Βόρνεο από την περιοχή Sabah, καφέ αν και δεν μας ενθουσίασε η γεύση του.

Κοιμηθήκαμε νωρίς καθώς για ακόμη μια φορά έπρεπε να ξυπνήσουμε στις 06:00 να πάρουμε ταξί (12 myr) για το αεροδρόμιο για την πτήση της επιστροφής.
Αυτή ήταν η τελευταία μέρα του ταξιδιού μας την οποία θα περνούσαμε στο αεροδρόμιο της Σιγκαπούρης και ήταν και τα γενέθλια μου!!
Στην πτήση μας προς το Kuching ο Μπάμπης ετοίμασε μια έκπληξη μέσα στο αεροπλάνο για τα γενεθλια μου μαζί με τις αεροσυνοδούς και τον ευχαριστώ καθώς ήταν ξεχωριστή εμπειρία. Φτάσαμε στο αεροδρόμιο Changi της Σιγκαπούρη στις 10:30 και αφού είχαμε αναμονή μέχρι της 02:30 τα ξημερώματα της επόμενης μέρας είπαμε να μην κατέβουμε στην πόλη που έχουμε ξαναδεί αλλά να δούμε το νέο εκπληκτικό δημιούργημα του.
Πρόκειται για τον μεγαλύτερο καταρράκτη εσωτερικού χώρου στον κόσμο με 40 μέτρα ύψος!!!

Προσγειώθηκαμε στο Terminal 2 οπότε έπρεπε να πάμε στο Terminal 1 να περάσουμε τον έλεγχο διαβατηρίων (immigration) αφού συμπληρώσουμε το χαρτί με τα στοιχεία μας για να μας δώσουν άδεια εισόδου στην χώρα, και έπειτα να ακολουθήσουμε τις πινακίδες που λένε Jewel και σας οδηγούν σε μια μεγάλη σκεπαστή γέφυρα που σας μεταφέρει στο εσωτερικό του εμπορικού το οποίο στην μέση του έχει αυτό το εκπληκτικό δημιούργημα το Rain Vortex όπως ονομάζεται!!!!
Δεν είναι μόνο η ορμητικότητα του νερού αλλά και το δάσος που έχουν δημιουργήσει γύρω του που κάνει το θέαμα εντυπωσιακό.
Άνοιξε τις πύλες του στο κοινό μόλις τον Απρίλιο του 2019 και μέσα στο εμπορικό πιστέψτε με μπορείτε να περάσετε ατελείωτες ώρες κάνοντας αγορές, τρώγοντας και χαζεύοντας το θέαμα.
Μιας και το εμπορικό είχε πολλά εστιατόρια είπαμε να πάμε για πρωινό στο Ινδικό εστιατόριο Saravanaa Bhavan που βρίσκεται στο πιο χαμηλό επίπεδο του εμπορικού και είναι με χορτοφαγική διατροφή. Θέλαμε να θυμηθούμε λίγο το ταξίδι μας στην Ινδία το 2018 και μέσα από τις γεύσεις μας ήρθε ξανά στο μυαλό αυτή η τόσο ιδιαίτερη χώρα.

Το απόγευμα περιμέναμε υπομονετικά μέχρι της 19:30 όπου γίνεται το πρώτο σόου με φώτα και μουσική στο συντριβάνι που δεν πρέπει να χάσετε γιατί φωτισμένο είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό!

Για τελευταίο γεύμα μια και η μέρα ήταν ιδιαίτερη επιλέξαμε ένα πολύ καλό εστιατόριο στο Terminal 2 το Central Thai που μας εντυπωσίασε με τα πιάτα του και τον όμορφο χώρο του!
Ο υπεύθυνος κύριος Gerard μας υποχρέωσε με την εξυπηρέτηση του αφού μας κράτησε ένα τραπέζι γνωρίζοντας ότι θα πάμε αφού είχαμε επικοινωνήσει μαζί του ενώ έξω από το μαγαζί έκανε ουρά ο κόσμος. Το πιάτο που ξεχώρισε κατά την γνώμη μου ήταν το ρύζι με σταφίδες,κάσιους,γαρίδες, και αποξηραμένη καρύδα.

Τα άλλο πιάτο που έφαγα ήταν μοσχαράκι καλά μαγειρεμένο στο ζωμό του αλλά είχε και σταφύλι μέσα που κατά την γνώμη δεν ταίριαζε γευστικά! Όπως και να έχει είναι ωραία να δοκιμάζει κανείς διαφορετικές συνταγές και εμείς δεν χάνουμε τέτοιες ευκαιρίες.

Έτσι και αφού περάσαμε ξανά τον έλεγχο του αεροδρομίου και κοιμηθήκαμε κάποιες ώρες πήραμε την πτήση της επιστροφής και ένα ταξίδι ακόμα είχε τελειώσει.
Όλα είχαν πάει βάση προγράμματος, δεν κρύβω ότι ήμουν ιδιαίτερα χαρούμενος για αυτό και ακόμη μια φορά θέλω να ευχαριστήσω τον φίλο και συνταξιδιώτη Μπάμπη που ήταν η ιδανική παρέα!!!
Τώρα βέβαια αρχίζει η αναζήτηση και ο σχεδιασμός για ένα νέο ταξίδι με προορισμό στο Κιργιστάν και ανυπομονούμε να σας παρουσιάσουμε εικόνες από αυτό το άγνωστο και ανέγγιχτο τουριστικά κράτος που μόλις ανακαλύψαμε ερωτευτήκαμε!!!
Έτσι μείνετε συντονισμένοι για τις νέες μας περιπέτειες και μην διστάσετε να κοινοποιήσετε την ταξιδιωτική ιστορία μας και να μας στείλετε τα μηνύματα σας για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία.

Σας αποχαιρετώ με την τούρτα από το πάρτυ έκπληξη που μου ετοίμασε η γυναίκα μου για να σας πω ότι: Ένα μονάχα αξίζει...το Ταξίδι!!